Kerstvoetbal

Een van de gemeenschappen organiseert met Kerstmis een voetbaltornooi dat verschillende dagen zal duren. Op de eerste dag ga ik mee met collega’s en vooral jongeren uit Guamote zelf. Voor ons vertrek heb ik een thermos met maté van coca klaargemaakt dat ons van extra energie moet voorzien op 3700 meter hoogte. We hebben een tegenpartij en we mogen twee uur na het afgesproken uur aftrappen. Er is ook een scheidsrechter en zelfs twee lijnrechters die een rood doekje de lucht insteken bij een fout of wanneer de bal over de lijn rolt. De lijn bestaat zowel aan de zijkant als op het veld uit grachten. We spelen in oranje truitjes van een bierhandelaar en een wijnhandelaar. Het is jammer genoeg niet de zwart-witte retro uitrusting uit Oetingen omdat ik daarvoor geen bagageruimte meer had. Wanneer in de tweede minuut onze eerste tegengoal valt voel ik me meteen terug in de Kerkstraat. Het plein is echter nog kleiner en met wind mee lukt het van achter de middellijn net niet om de andere doelman te verschalken. Deze moet er toch twee keer aan geloven. Op corner wil iedere speler liever niet bij me staan gezien het verschil in grootte. Een vrij schop glipt door de blote handen van de doelman. De tweede helft (2X45 minuten) is nog maar pas begonnen en door eigen balverlies staat het gelijk. Deze helft is een veel te lange wandeling voor mij. Het is hier een les in voetbalefficiëntie want na iedere loopactie zijn er vijf minuten recuperatietijd nodig. Gelukkig kunnen mijn vinnige ploegmaten; Gonzalo, Angel, Miguel, Jaime, Luis (2) en Agosto hier blijven lopen. In combinatie met twee Europese reuzen blijven we ongeslagen. Het wordt uiteindelijk 5-3.