We doen inderdaad twee vieringen op een dag maar dat valt mee als je binnen en buiten kan lopen om iets te eten of te drinken, bovendien is er in dit bergdorp op het moment van de misviering niet veel te zien. Dat de pastoor slechts een voorprogramma is van Guaraca weten beide al te goed. De herder kent zijn schapen en meent te weten dat iedereen wachtende is op het loslaten van de stieren maar eerst laat hij enkele leken aan het woord. Jong, oud en de familie Guaraca in de voorlinie laten hun bewondering voor het beeld van de maagd niet ongeroerd. Vader Guaraca benadrukt dat zijn zoon die een nieuw heilig beeld aankocht en de andere zoon cadeaus bestaande uit wijn, cola en snoep enkel en alleen voor de gemeenschap betaalde. Enkele vooraanstaanden, waaronder de Guaracas zelf, dragen het beeld door de arena, gevolgd door een feestvierende stoet.
Vandaag krijgen we zwarte stieren met hoorns zo groot als een bovenarm. Enkele jongeren gaan tot het uiterste gevaar bij de stier. De animatie is hier een kwartier aan een paal hangen, met onderaan een beukende stier, een andere jongeman wordt net niet aan de horens gespietst en komt er met een gescheurd hemd vanaf. Hoe hoger in de bergen hoe gekker zegt men. Ik kan alleen maar vaststellen dat ik van op een molshoop boven het zeeniveau afkomstig ben. Het orkest speelt vrolijk verder tot wanneer later op de avond Guaraca in wit lederen pak liedjes komt zingen. Tussen de weinige toeschouwers van familie, vrienden, dorpsgenoten en fans van de zanger, dans ik met de nicht van de hoofdman. In dit dorp is iedereen familie, en het zal misschien niet veel schelen. Een uur later gaat het licht letterlijk uit en gaan we huiswaarts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten