Señores, señoras, señor Director, señor Presidente, compañeros, professores, estudiantes, todos que son venido, bienvenidos al institutio... Dit is een minimale verwelkoming die een officiële aangelegenheid verdiend. Een collega hier zegt dat Ecuadorianen detallistas zijn, dit hoeft geen vertaling. Het lescontract dat Inti Sisa met een college afsloot wordt volledig voorgelezen.
Na het volkslied en vijf speeches van gemiddeld tien minuten volgen de cadeaus. Voor mijn diensten van een maand aan het college van Tio Cajas krijg ik een witte poncho. Na een uur moeten de leerlingen niet langer in rijen rechtstaan. Het vlagje van Ecuador waait voor de achtste keer van de tafel maar wordt opnieuw terug gezet. De leerkrachten doen een dansje, gevolgd door de leerlingen. Nadien krijgen we ieder een 750 gram aardappelen, een blad salade en een halve cuy [koei]: cavia. Lepelen maar. Ik heb nu een volledige cavia op, vorige week kreeg ik de voorhelft met kop, vandaag de achterkant. Welk deel van de cuy ik verkies is moeilijk te beantwoorden. Zoals gezegd is mee eten de gewoonte en een zakje om mee te nemen vind ik zelf maar niets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten