Familie

’s Avonds rond 9u sluiten alle winkels en wordt het zeer stil op straat. Na twee weken mag ik naar een feest in een gemeenschap. Met zijn drieën gaan we naar het verjaardagsfeest van de broer van een collega. Met een taxi rijden we tien kilometer lang omhoog met  fietsen in de kofferbak om nadien terug te keren. We stappen uit tot waar bij een weg naar het huis dat enkel te voet bereikbaar is.

Buiten staan vier grote luidsprekers die de muziek over de bergen laten galmen. We zijn de eerste bezoekers en krijgen meteen soep en een bord met aardappelen, rijst, salade, varkensvlees en een lepel. Chicha, een  gekruide, verfrissende drank, wordt met bekers uit een emmer geschept. Men benadrukte dat eten een vorm van beleefdheid is, dus eet ik mijn ruime portie volledig op. Twee andere Guamoteños kiezen een andere optie en vragen een zakje om het eten mee naar huis te kunnen nemen.

Het erf bestaat uit een hut voor het koken en een ander gebouw uit betonsteen met twee kamertjes.
De kookplaats vormt de scene van een familiebedrijf. Ik aanschouw in de hut de bedrijvigheid vanop een strooien bed, waar we plaatsnemen bij de warmte van het vuur. Ik zit naast een van de ouderen. Familieleden van zeker drie verschillende generaties voeren ieder een specifieke taak uit. Met korte Kishwa-klanken wordt alles snel en handig georganiseerd. Op het houtvuur warmt een soepketel van bijna een meter hoog, ondersteund  door een metalen constructie. In een hoek van de kamer wordt een varken versneden. Ook het afwaswater wordt gekookt.  In een ander hoekje wonen een aantal cavia's, een plaatselijke delicatesse. De deur blijft open staan om de kamer met houtvuur te verluchten.

De meeste bezoekers komen iets later met laarzen aan en een hoed op het hoofd de heuvel opgestapt. In de huiskamer komt vers hooi binnen zodat rondom de kamer zitplaatsen zijn. De jarige kondigt een feest aan dat tot laat in de nacht zal duren en er wordt al snel gedanst op plaatselijke muziek. Met een fles in de hand gaan de vader en de jarige zoon rond om ervoor te zorgen dat de mensen buiten en in de huiskamer geen kou vatten. Iedereen drinkt uit hetzelfde bekertje. We gaan op tijd naar huis en dalen voorzichtig af naar beneden tot wanneer er enkele honden achter de fietsen aanrennen. De volle maan kan de weg voldoende verlichten.


Twee jongens van de familie zitten op de heuvel tot zonsondergang.