Feest van de zon

Rond de periode van 21 juni is het tijdsverschil tussen zonsopgang en zonsondergang op het noordelijk halfrond het grootst en in het zuidelijk halfrond het kortst. Ongeveer twee honderd kilometer onder de evenaar blijft dat verschil het hele jaar door heel klein. In het geloof van de Inca's waren de dagen waarop de zon ten opzichte van de aarde op een uiterst punt komt te staan de belangrijkste van het jaar. Dit werd toen tot vijftien dagen lang gevierd. Bij de kolonisatie werd dit verboden en hield men de traditie slechts clandestien in ere. Het feest wordt op enkele plaatsen nog steeds gevierd en de betekenis is niet helemaal verloren gegaan.

Het precieze moment van zo een zonnestand heet 'solstice' of zonnewende die men in Stonehenge en in tal van andere culturen viert. Chakana is kishwa voor trap en die trap omvat de vier seizoenen met telkens een bepaalde zonnestand die een nieuw seizoen inleidt. Ieder seizoen is gerelateerd aan een kracht en een kleur. De kracht van de zomer is vuur en de kleur geel. Het vuur van de warmte en het geel van de maisvelden. Geel stelt ook de energie voor die de Inti (zon) ons geeft. De mensen slagen krachten in en goede wil. Het is tijd om te verzamelen en te geven.

Inti wasi (zonnehuis) is een muziekgroep uit Riobamba die de Andesmuziek wil doen heropleven. Zij organiseren een sociaal-culturele projecten in verschillende kantons. Zondag was Cebadas, een parochie in Guamote, aan de beurt en als plaatselijke muziekgroep waren we er ook bij. Na de vele speeches speelden we enkele liedjes. Als buitenlandse integrant neem ik de elektrische bas om de schouders. Het is vaderdag maar ook bijna Inti Raymi en bovenal massale bijeenkomst in de parochie. Omdat we zo goed speelden mogen we de week nadien mee naar Nizag.

Nizag is een kleine gemeenschap waar alle straten nog uit aarde zijn. De vrouwen dragen er witte vilten hoedjes. Hier staat het feest volledig in het teken van Inti Raymi (zonnefeest). Het centrale pleintje is gedecoreerd met vruchten ter ere van de zon. Allerlei gekke acts vullen het programma zoals de drie ruiters die om het eerst een kip vangen. Een van de toeschouwers heeft een een masker op danst  met machete in de hand. De samenkomen van een hele gemeenschap met emoties en humor geeft een warm gevoel. Van deze afgelegen plaatsen ben ik bijna letterlijk en figuurlijk van de kaart.