Ecuador is geografisch gezien een van de meest gevarieerde landen ter wereld. Centraal bevinden zich twee bergketens. Aan de ene kant is de kust waar het meestal warm en droog is en aan de andere kant de amazone waar veel regen valt. De twee bergketens bevinden zich op slechts veertig tot zestig kilometer van elkaar. Minstens dertig vulkanen waarvan er een achttal actief zijn liggen in beide stroken. De Duitse onderzoeker en wetenschapper Alexander von Humboldt gaf het de naam ‘avenue of the volcanoes’. Maar liefst tien toppen overstijgen de vijf duizend meter grens. Slechts een ervan klimt ruim boven de zes duizend.
Voor de indigenas zijn deze vulkanen niet zomaar bergen uit aarde en steen. Het zijn wezens zoals engelen en dwalende geesten die weg gaan en terugkomen, wandelen en betrekkingen kunnen hebben met andere wezens. Legendes vertellen strijdlustige verhalen over liefde en jaloezie. Een eigen geloof in het genre van Zeus, Jupiter, Venus en consorten. Het geslacht zou te herkennen zijn aan de top. Een vrouwelijke top heeft de vorm van een halve maan. Volgens sommige legendes is ‘taita’ of ‘vader' Chimborazo de echtgenoot van mama Tungurahua. Andere bronnen benoemen vader Cotopaxi als de gelukkige.
Mogelijk verschillen deze meningen in de provincies van Chimborazo en Cotopaxi om de begeerde derde en tussenliggende provincie, Tungurahua. De Tungurahua heeft ook geflirt met El altar, gekenmerkt door een ontbrekende top, of toch minstens geknipoogd. El altar werd ooit ‘de heer van alle bergen’ genoemd en was voor de slag om de Tungurahua wellicht de grootste tot wanneer de jaloerse Chimborazo El altar zijn dierbare top wegsloeg. De wetenschap houdt het bij een ongedateerde uitbarsting. Nu blijven slechts negen toppen over die bij de komst van het katolisisme de indruk gaven van nonnen en broeders rond een altaar.
De Tungurahua, sinds mensenheugenis actief, roert zich nog steeds en toont bij momenten een aswolk in de vorm van een olijfboom zoals Plinius ooit zo mooi de verwoestende Pompei beschreef. Het staat vast dat de vuur en stof spuwende Tungurahua een hete vulkaan is. Tijdens mijn laatste bezoek was de volledige sneeuwlaag van de Chimborazo grijs gekleurd door die aswolk. Mevrouw Tungurahua laat zich niet alleen opmerken maar weet haar aanbidders ook aanzienlijk te schofferen. Novelas en het leven zoals het is: de laan der vulkanen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten